พระกรุวัดตะโหนดราย พระกรุอายุร่วมร้อยปีของเมืองแม่กลอง

วัดตะโหนดราย อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม

พระกรุวัดตะโหนดราย ถือเป็นพระกรุที่เก่าแก่ที่สุดของเมืองสมุทรสงคราม ถึงแม้ว่าเมืองสมุทรสงครามนั้นจะมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน แต่กลับมีพระกรุขึ้นแค่เพียงวัดเดียวนั้นก็คือวัดตะโหนดราย ซึ่งสันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในยุคกรุงรัตนโกสินทร์ มีอายุอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ ๒๓- ๒๔

แตกกรุเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ในสมัยที่พระอธิการเท เป็นเจ้าอาวาสวัดตะโหนดราย เท่าที่พบเห็นมีอยู่ด้วยกัน ๒ พิมพ์คือพิมพ์พระประธาน(ฐานผ้าทิพย์) และพิมพ์นาคปรก โดยมีการสร้างด้วยกัน ๒ เนื้อคือเนื้อดินเผา และเนื้อชิน(หายาก) จำนวนการสร้างรวมกันหลักหมื่นองค์

พระครูสมุทรวรการ (พระอุปัชฌาย์เท ฉนฺโน) ท่านเป็นเจ้าอาวาส รูปที่ ๗ ของวัดตะโหนดราย ท่านมีนามเดิมว่า เท นามสกุล อินทร์จันทร์ ท่านเป็นอดีตเจ้าคณะหมวดบางคนที (เจ้าคณะตำบลในสมัยนี้) และเป็นถึงพระครูสัญญาบัตรชั้นเอก

ภาพถ่ายหลวงพ่อเท วัดตะโหนดราย สมุทรสงคราม รูปที่7

หลวงพ่อเท หรือ พระครูสมุทรวรการ อดีตเจ้าอาวาสวัดตะโหนดราย สมุทรสงคราม

ขึ้นครองวัดตะโหนดราย ในปี พ.ศ. ๒๔๘๖ หลวงจากที่หลวงพ่อเบี้ยวถึงแก่มรณภาพ และพระอธิการเทได้ปกครองวัดจนถึงแก่มรณภาพลงในปี พ.ศ. ๒๕๒๕ รวมครองวัดถึง ๓๙ ปี

วัดตะโหนดราย เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลบางกระบือ อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม

วัดตะโหนดราย ได้ขอตั้งเป็นวัดเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๓๕ ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (รัชกาลที่ ๑) แต่เดิมเป็นสวนต้นตาลโตนดเรียงรายอยู่หลายต้นจึงได้ชื่อว่า "วัดตะโหนดราย" ต่อมามีนายปาน และนางแป้ง ได้ช่วยสร้างอุโบสถให้ ๑ หลัง และกุฏิสงฆ์อีก ๕ หลัง ซึ่งปัจจุบันนี้ทรุดโทรมไปหมดแล้ว

และได้ซ่อม สร้าง ปฏิสังขรณ์ใหม่ ต่อมานางลำภู รุ่งเจริญ ได้ถวายที่ดินให้เป็นที่ธรณีสงฆ์ของวัด ๑ แปลง ขนาดเนื้อที่ ๑๒ ไร่ และ เป็นผู้มีศรัทธาอุปถัมภ์วัดด้วยดีเสมอมา

ต่อมาท่านกำนันกรึง รุ่งเจริญ และนางเม้ย รุ่งเจริญ ผู้เป็นภรรยาได้เป็นผู้นำประชาชนร่วมจัดหาทุนสร้างอาคารเรียนขึ้น ๑ หลัง ให้ชื่อว่า โรงเรียนศึกษารุ่งเจริญ

วัดตะโหนดราย ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๒๕ ในสมัยรัชกาลที่ ๕

พระกรุวัดตะโหนดราย พิมพ์นาคปรก

แตกกรุเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ในสมัยของพระอธิการเท(เจ้าอาวาสรูปที่ ๗) สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในยุคกรุงรัตนโกสินทร์ มีอายุอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ ๒๓- ๒๔ เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาตามคติความเชื่อของคนโบราณ โดยมีการสร้างและบรรจุไว้ภายในเจดีย์ของวัด พุทธลักษณะเป็นพระขนาดเท่าปลายนิ้ว ที่มีการค้นพบมีการสร้างด้วยกัน ๒ เนื้อ คือเนื้อชิน(หายาก) และเนื้อดินเผา จำนวนการสร้างรวม ๒ พิมพ์หลักหมื่นองค์

พระกรุวัดโตนดลาย สมุทรสงคราม เนื้อชิน พิมพ์นาคปรก

พระกรุวัดโตนดลาย สมุทรสงคราม เนื้อดิน พิมพ์นาคปรก

ด้านหน้า เป็นรูปจำลององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับนั่งสมาธิ บนฐานนาคปรก ๗ เศียร

ด้านหลัง เรียบ ไม่มีอักขระใดๆ

พระกรุวัดตะโหนดราย พิมพ์พระประธาน(ฐานผ้าทิพย์)

แตกกรุเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ในสมัยของพระอธิการเท(เจ้าอาวาสรูปที่ ๗) สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์ มีอายุอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ ๒๓- ๒๔ เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาตามคติความเชื่อของคนโบราณ โดยมีการสร้างและบรรจุไว้ภายในเจดีย์ของวัด พุทธลักษณะเป็นพระขนาดเท่าปลายนิ้ว ที่มีการค้นพบมีการสร้างด้วยกัน ๒ เนื้อ คือเนื้อชิน(หายาก) และเนื้อดินเผา จำนวนการสร้างรวมทั้ง ๒ พิมพ์หลักหมื่นองค์