ประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง ผู้สร้างตำนานพระปิดตาแห่งวัดบ้านยาง[ฉบับสมบูรณ์]

หลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง นครปฐม

         หลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง หรือ พระครูธรรมสุนทร อดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านยาง ท่านเป็นอีกหนึ่งพระเกจิอาจารย์ของจังหวัดราชบุรีที่โด่งดัง และท่านเป็นหนึ่งในพระเกจิอาจารย์ที่ร่วมปลุกเสก พระรูปสมเด็จพระสังฆราชเจ้ากรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ ณ พระอุโบสถวัดราชบพิธ ในปี พ.ศ. ๒๔๘๑

         ซึ่งในพิธีครั้งนั้นพระเกจิอาจารย์ที่ได้รับนิมนต์มาร่วมในพิธี ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่เรืองวิทยาคมทั้งสิ้น และหลวงปู่จันทร์ก็เป็นหนึ่งในพระเกจิอาจารย์ที่ได้รับนิมนต์ให้เข้าร่วมพิธีดังกล่าว ซึ่งท่านย่อมต้องไม่ธรรมดา

         พระครูธรรมสุนทร ท่านมีนามเดิมว่า จันทร์ จีนเครือ พื้นเพท่านเป็นชาวบ้านริมคลองเหนือวัดบ้านโป่ง ตำบลบ้านโป่ง (ปัจจุบันคือตำบลสวนกล้วย) อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี เกิดเมื่อวันจัรทร์ เดือน ๗ ปีกุน พ.ศ. ๒๔๑๙ โยมบิดาชื่อนายจีน จีนเครือ โยมมารดาชื่อนางเคิ้ว จีนเครือ มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวดัน ๕ คน คือ

         ๑. นางบัว

         ๒. นายปลอด

         ๓. นางใบ

         ๔. นายจู

         ๕. พระครูธรรมสุนทร (จันทร์ สุวณฺณคงฺค)

         มารดาบิดาของท่านมีอาชีพในการทำนา มีฐานะพอกินพอใช้ มีวัวควายอยู่ในความอารักขามาก มารดาบิดาได้มอบให้ท่านเป็นคนเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย ตั้งแต่เยาว์จนกระทั่งได้บวชเป็นพระ 

         การเลี้ยงสัตว์จึงติดเป็นนิสัย แม้เมื่อบวชเป็นพระแล้ว ก็ยังรักและชอบเลี้ยงสัตว์ โดยที่ท่านมีหน้าที่ช่วยมารดาบิดาเลี้ยงวัว เลี้ยงควายเป็นกิจประจำวัน 

         ตั้งแต่เยาว์จนกระทั่งบวชเป็นพระ ท่านจึงไม่มีโอกาสได้อยู่วัดหรือเข้าโรงเรียน เพื่อเรียนหนังสือไทย จึงเป็นคนอ่านหนังสือไม่ออก 

         ท่านอ่านหนังสือออกเขียนหนังสือได้ เมื่อบวชเป็นพระแล้ว และมารดาบิดาได้ให้ไว้ผมจุกตั้งแต่เยาว์ จนเมื่อจะบวชเป็นพระจึงได้ตัด ผู้ใหญ่ชอบเรียกท่านว่า "อ้ายโต้ง" "อ้ายจุก" หรือ "อ้ายแดง" ส่วนมากมักชอบเรียกท่านว่า "อ้ายโต้ง"

         เหตุที่ผู้ใหญ่มักชอบเรียกว่า "อ้ายโต้ง" นั้น เพราะเหตุว่าท่านเป็นคนมีลักษณะเขื่องๆ ใจกล้าไม่กลัวใคร ใครๆไม่กล้าข่มเหง เป็นที่หวาดเกรงของบรรดามิตรสหาย

         ปี พ.ศ. ๒๔๔๐ ตรงกับปีมะแม หลวงปู่จันทร์มีอายุย่าง ๒๑ ปี มารดาบิดาและหมู่ญาติ ได้จัดเตรียมเครื่องบริขารเพื่อจัดการบวชให้ท่าน ในระยะที่จัดเตรียมเครื่องบริขารนี้ เป็นฤดูเดือน ๕ อากาศร้อนจัด ได้เกิดไฟไหม้บ้านขึ้น 

         ครั้งแรกต้นไฟเกิดจากบ้านของคนอื่นก่อน แล้วลุกลามมาไหม้บ้านของท่านด้วย เหลือวิสัยที่ชาวบ้านจะช่วยกันดับ ไฟได้ไหม้บ้านและเครื่องบริขารที่เตรียมไว้จนหมดสิ้น คงเหลือแต่ผ้าไตร ๑ ไตร เท่านั้น

         ครั้งถึงเดือน ๖ ของปีเดียวกัน มารดาบิดาและหมู่ญาติจึงนำท่านไปอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมาวัดบ้านยางใน ตำบลบ้านโป่ง อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี (ปัจจุบันอยู่ที่ ตำบลบ้านยาง อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม) ขบวนที่นำท่านไปนั้น ได้จัดควายเป็นพาหนะให้ท่านไปบวช ได้รับฉายาว่า "สุวณฺณคงฺค" โดยมี

         พระอธิการดำ วัดหนองเสือ เป็นพระอุปัชฌาย์ 

         พระอธิการดี (จันทรโชติ) วัดบ้านยางใน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ 

         พระอธิการอินทร์ วัดบ้านยางนอก เป็นพระอนุสาวนาจารย์

         เมื่ออุปสมบทแล้ว ท่านได้อยู่จำพรรษาที่วัดบ้านยางในเรื่อยมา เพื่อศึกษาอักขระสมัยและบทสวดมนต์ต่างๆ กับพระอธิการดี จนมีความรู้แตกฉาน

         นอกจากนี้ท่านได้สนใจในวิชาไสยศาสตร์เป็นพิเศษ จึงถือโอกาสศึกษาวิชาไสยศาสตร์กับพระอธิการดีบ้าง พระอธิการอินทร์บ้าง พร้อมๆ กับการศึกษาอักษรสมัยและบทสวดมนต์ 

         และได้ศึกษาวิชาหล่อพระเมฆพัตรจากพระอธิการอินทร์ จนมีความชํานาญ ได้แจกจ่ายให้ประชาชนไปบูชา มีชื่อเสียงในทางอยู่ยงคงกระพัน 

         ปี พ.ศ. ๒๔๔๓ ในราวพรรษาที่ ๔ ท่านได้ไปอยู่จําพรรษากับพระครูนาค วัดห้วยจรเข้ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม ๑ พรรษา เพื่อศึกษาความรู้ในทางวิปัสสนา (นั่งธรรม) กับพระครูนาค 

         ปี พ.ศ. ๒๔๔๔ เมื่อออกพรรษาแล้ว ท่านจึงได้ย้ายกลับมาอยู่กับพระอธิการดี วัดบ้านยางในอีกครั้ง

         ต่อมาพระอธิการอินทร์ วัดบ้านยางนอกได้มรณะภาพลง ไม่มีพระเป็นหัวหน้า พระอธิการดีจึงย้ายให้ท่านไปเป็นหัวหน้า อยู่วัดบ้านยางนอกแทนพระอธิการอินทร์ 

หลวงพ่อชื่น วัดบ้านโป่ง(ซ้าย) หลวงพ่อดี วัดบ้านยาง(กลาง) และหลวงพ่อจันทร์ วัดบ้านยาง(ขวา)

          ปี พ.ศ. ๒๔๖๖ พระอธิการดี เจ้าอาวาสวัดบ้านยาง ถึงกาลมรณภาพลงด้วยโรคบิด หลวงปู่จันทร์ท่านจึงย้ายกลับมาอยู่วัดบ้านยางใน เพื่อจัดการศพพระอธิการดี และได้เป็นเจ้าอาวาสปกครองวัดทดแทนตำแหน่งที่ว่างลง

         วัดบ้านยาง เป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่หมู่ที่ ๓ ตำบลบ้านยาง อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม

         วัดบ้านยาง ตั้งเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๓๐ เดิมที่ตั้งของวัดบ้านยางอยู่ในดงยางชายฝั่งแม่น้ำ (คลองท่าผา-บางแก้ว) อยู่ตรงข้ามกับวัดที่ตั้งในปัจจุบัน เดิมชื่อ วัดบ้านยางแม่น้ำด้วน เพราะแม่น้ำที่วัดตั้งอยู่เป็นแม่น้ำด้วน

         เจ้าอาวาสรูปแรกในสมัยนั้นคือ หลวงปู่เฒ่าจันทร์ ได้ทำการสร้างวัดขึ้น สิ่งก่อสร้างในยุคแรกที่ยังคงหลงเหลืออยู่ คือ ซากพระอุโบสถ ๑ หลัง 

         หลวงปู่เฒ่าจันทร์ได้ปรึกษาหารือกับชาวบ้านเรื่องการย้ายวัดมาตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของแม่น้ำเมื่อปรึกษากันตกลงย้ายวัด จึงได้ย้ายวัดมาตั้งอยู่ยังฝั่งซ้ายของแม่น้ำจนถึงทุกวันนี้

         เมื่อย้ายวัดมาได้สร้างอุโบสถขึ้นใหม่อีก ๑ หลัง ต่อมาพระภิกษุอินทร์ ซึ่งอุปสมบทในสมัยหลวงพ่อพุ่มเป็นเจ้าอาวาสอยู่ ได้สร้างอุโบสถขึ้นใหม่อีก ๑ หลัง พร้อมด้วยกุฏิ ฯลฯ 

         แล้วแยกวัดออกเป็น ๒ วัด เรียกวัดบ้านยางใน และวัดบ้านยางนอก โดย พระภิกษุอินทร์ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบ้านยางนอก

         ในสมัยที่หลวงพ่อดีปกครองอยู่ได้รื้ออุโบสถ เพราะขณะนั้นชำรุดทรุดโทรมมากและได้สร้างขึ้นมาแทนใหม่ ซึ่งยังปรากฏอยู่ทุกวันนี้

         อุโบสถมีลักษณะศิลปะรัตนโกสินทร์ โดยมีการประดับตกแต่งที่บริเวณหน้าบัน ประตู ของอุโบสถ หลังคามุงด้วยกระเบื้องเคลือบสีแดง มีลักษณะเด่นที่เสาอุโบสถมีลักษณะสูงมาก 

         ภายหลังวัดบ้านยางนอกถูกยุบเหลือแต่เพียงวัดบ้านยางใน ชาวบ้านจึงเรียกชื่อวัดสั้นๆ ว่า วัดบ้านยาง และใช้ชื่อนี้มาจวบจนปัจจุบัน วัดมีรายนามเจ้าอาวาสปกครองวัด เท่าที่ทราบนามดังนี้

         ๑. หลวงปู่เฒ่าจันทร์

         ๒. หลวงพ่อพุ่ม

         ๓. หลวงพ่ออินทร์ (เจ้าอาวาสวัดบ้านยางนอก)

         ๔. พระครูธรรมสุนทร (ดี จนโชติ)

         ๕. พระครูธรรมสุนทร (จันทร์ สุวณฺณคงฺค) พ.ศ. ๒๔๖๖ - ๒๔๙๔

         ๖. พระครูธรรมสุนทร (แดง วรวํโส) พ.ศ. ๒๔๙๕ - ๒๕๓๗

         ๗. พระครูโกศลจิตานุรักษ์ (อาจารย์กบ) พ.ศ. ๒๕๓๘ - ๒๕๕๘ (ปลดออก)

         ๘. พระสมูห์จรูญ ขนฺติโก พ.ศ. ๒๕๕๘ - ปัจจุบัน

         หลังจากที่ท่านได้เป็นเจ้าอาวาสวัดบ้านยาง ท่านก็ได้พัฒนาวัดอย่างสุดความสามารถ ทั้งการสร้างเสนาสนะต่างๆ ตลอดจนพัฒนาวัดจนเจริญรุ่งเรืองขึ้นตามลำดับ

         ปี พ.ศ. ๒๔๗๐ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระอุปชัฌาย์ เมื่อวันที่ ๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๗๐

         ปี พ.ศ. ๒๔๗๕ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะตำบลบ้านยาง เมื่อวันที่ ๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๗๕

ข่าวเลื่อนสมณศักดิ์หลวงพ่อจันทร์ วัดบ้านยาง นครปฐม

         ปี พ.ศ. ๒๔๘๑ หลวงปู่จันทร์ ท่านได้รับแต่งตั้งเป็นพระครูสัญญาบัตรที่ "พระครูธรรมสุนทร" เมื่อวันที่ ๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๑ ประกาศราชกิจจนุเบกษา วันที่ ๑๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๑ เล่ม ๕๕ หน้า ๔๑๗๐

         พระครูธรรมสุนทร (จันทร์) นับตั้งแต่ได้รับหน้าที่เป็นเจ้าอาวาสมา ได้เอาใจใส่ในการปกครองและอบรมสั่งสอนพระภิกษุสามเณร ให้ตั้งอยู่ในศีลสังวรด้วยดี 

         และได้ดําเนินการก่อสร้างปฏิสังขรณ์วัดวาอารามให้เจริญรุ่งเรืองมาเป็นลําดับๆ เช่น ได้ปฏิสังขรณ์ซ่อมแซมสะพานข้ามแม่น้ำบ้านยาง เพื่อให้ประชาชนผู้สัญจรผ่านไปมาได้รับความสะดวก ได้ก่อสร้างศาลาการเปรียญ ศาลาริมน้ำ และก่อสร้างโรงพระอุโบสถใหม่ ดังปรากฏอยู่แล้วนั้น

         ท่านพระครูฯ ได้ปลูกฝังความนิยมไม่เฉพาะแต่ประชาชนตำบลบ้านยางเท่านั้น แม้ประชาชนต่างถิ่นต่างจังหวัด ก็เคารพนับถือเลื่อมใส 

         ทั้งนี้เพราะท่านพระครูฯ เป็นผู้อุดมด้วยเมตตาคุณไม่ถือเนื้อถือตัว เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ให้พระภิกษุสามเณรผู้อยู่ใต้ปกครอง และชาวบ้านร้านตลาดได้พึ่งพาอาศัย ใครมีทุกข์ร้อนวิ่งเข้าไปหา ก็ช่วยระงับดับทุกข์ หาทางช่วยให้ได้รับความสุขตามสมควร 

         ครั้นมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๙๔ ปลายเดือนตุลาคมท่านก็เริ่มอาพาธ บรรดาศิษยานุศิษย์พระภิกษุสามเณรและประชาชน ต่างก็พากันเศร้าใจ เพราะอายุสังขารของท่านชรามากแล้ว 

         หวั่นใจกันว่า ท่านพระครูฯ จะไม่อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลานและศิษยานุศิษย์ ภิกษุสามเณรและประชาชนได้พึ่งพา อาศัยร่มเงาต่อไป จึงช่วยกันพยายามหาหมอมารักษาพยาบาล แต่อาการของท่านก็มิได้ดีขึ้น มีแต่ทรงกับทรุด

         หลวงปู่จันทร์ ปกครองวัดเรื่อยมาจนมรณภาพลงด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ ๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๙๔ เวลา ๖.๕๕ น. นับรวมสิริอายุได้ ๗๖ ปี ๕๕ พรรษา.

วัตถุมงคลของหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง

          เหรียญงานศพหลวงพ่อดี วัดบ้านยาง

          สร้างขึ้นในปี พ.ศ. ๒๔๖๖ เพื่อเป็นที่ระลึกงานศพของหลวงพ่อดี วัดบ้านยาง ลักษณะเป็นเหรียญเสมาข้างเลื่อย มีหูเชื่อมสำหรับคล้องกับสร้อย ด้านหลังมีการสร้างด้วยกัน ๒ บล็อก และมีการสร้างด้วยกัน ๒ เนื้อ คือเนื้อเงินและเนื้อทองแดง จำนวนการสร้างมิได้มีการระบุไว้ ในสมัยก่อน มีพวกพ่อค้าพระใจบาปนำเหรียญไปฝนลบคำว่า "งานศพ" ออกเพื่อหลอกขายว่าคือเหรียญเป็นของหลวงพ่อดี วัดบ้านยาง เพื่อจะขายให้ได้ราคา

เหรียญแจกงานศพหลวงพ่อดี วัดบ้านยาง ปี พ.ศ. ๒๔๖๖ เนื้อทองแดง ของคุณธกรณ์ ทองประสิทธิ์

เหรียญแจกงานศพหลวงพ่อดี วัดบ้านยาง ปี พ.ศ. ๒๔๖๖ เนื้อเงิน ของคุณบอย บ้านยาง

เหรียญแจกงานศพหลวงพ่อดี วัดบ้านยาง ปี พ.ศ. ๒๔๖๖ เนื้อทองแดงกระไหล่ทอง ของคุณบอย บ้านยาง

           ด้านหน้า มีรูปหลวงพ่อดีครึ่งองค์ ห่มจีวรลดไหล่ พาดผ้าสังฆาฏิ ด้านในขอบเสมาด้านล่างเป็นโบภายในโบมีข้อความขอมอ่านได้ว่า "จนโชติ" ซึ่งคือฉายาของหลวงปู่ดี ขอบเหรียญด้านหน้าเขียนอักขระล้อมรอบล้อไปกับทรงเสมาของเหรียญ

          ด้านหลัง มีอักขระยันต์และมีอักขระภาษาไทยด้านบนเขียนว่า "ที่ระฦกงานศพ"  ด้านล่างมีข้อความภาษาไทยเขียนว่า  "พ.ศ.๒๔๖๖" ซึ่งเป็นปีที่มีการจัดงานศพของหลวงพ่อดี วัดบ้านยาง

          เหรียญหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง รุ่นแรก

          สร้างขึ้นในปี พ.ศ. ๒๔๘๑ เพื่อเป็นที่ระลึกงานฉลองสมณศักดิ์ที่หลวงปู่จันทร์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระครูชั้นสัญญาบัตร ลักษณะเป็นเหรียญปั๊มรูปดอกจิกแบบมีหูในตัว มีการสร้างด้วยกัน ๒ เนื้อ คือเนื้อเงินและเนื้อทองแดง จำนวนการสร้างมิได้มีการระบุไว้   

เหรียญหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง รุ่นแรก ปี พ.ศ. ๒๔๘๑ เนื้อเงิน

เหรียญหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง รุ่นแรก ปี พ.ศ. ๒๔๘๑ เนื้อทองแดง

          ด้านหน้า มีรูปหลวงปู่จันทร์ครึ่งองค์ ห่มจีวรลดไหล่ พาดผ้าสังฆาฏิ มีอักขระภาษาไทยเขียนว่า "พระครูธรรมสุนทร (จันทร์) สุวณฺณคงฺค"

          ด้านหลัง มีอักขระยันต์และมีอักขระภาษาไทยด้านล่างเขียนว่า "วัดบ้านยาง" 

         รูปหล่อโบราณหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง รุ่นแรก

         สร้างในปี พ.ศ. ๒๔๙๕ หลังจากที่หลวงปู่จันทร์ได้มรณภาพ​ลงแล้ว สร้างด้วยวิธีการหล่อโบราณ สร้างด้วยเนื้อโลหะทองผสม เนื้อพระจะออกสีนิยมนั่นคือเนื้อเหลืองอมเขียว จำนวนการสร้างไม่ได้มีการจดบันทึกไว้

รูปหล่อโบราณหลวงพ่อจันทร์ วัดบ้านยาง ปี พ.ศ. ๒๔๙๕

          ด้านหน้า จำลองเป็นรูปหลวงพ่อจันทร์ นั่งสมาธิเต็มองค์ องค์หลวงพ่อห่มจีวรลดไหล่ พาดผ้าสังฆาฏิ รัดประคต นั่งบนฐานเขียง ที่ฐานไม่ปรากฏอักขระยันต์ใดๆ

          ด้านหลัง ไม่มีมีอักขระยันต์และอักขระภาษาไทยใดๆ สังฆาฏิของหลวงพ่อยาวจรดฐานเขียง ริ้วจีวรพลิ้วเป็นธรรมชาติ

          ด้านฐาน มีการอุดด้วยผงวิเศษ(ผงอัฐิหลวงปู่จันทร์)​

         พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์มัดข้าวต้ม เนื้อเมฆพัตร

         สร้างก่อนปี พ.ศ. ๒๔๙๔ ด้วยวิธีการหล่อโบราณ ตามตำหรับพระปิดตาของวัดบ้านยาง มีการสร้างด้วยเนื้อโลหะเมฆพัตร โดยพิมพ์ทรงจะมีเอกลักษณ์ ที่เรียกกันว่ามัดข้าวต้ม โดยที่ทุกองค์จะมีรอยจารของหลวงปู่จันทร์ จำนวนการสร้างไม่ได้มีการจดบันทึกไว้

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์วัดบ้านยาง พิมพ์มัดข้าวต้ม เนื้อเมฆพัตร ของคุณธเนษฐ เมืองเหนือ

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์วัดบ้านยาง พิมพ์มัดข้าวต้ม เนื้อเมฆพัตร ของคุณธเนษฐ เมืองเหนือ

          ด้านหน้า จำลองเป็นรูปพระปิดตาภควัมบดี(มหาอุตม์) โดยที่จะมีรอยจารของหลวงปู่จันทร์ ซึ่งการเล่นหาสะสมต้องจดจำรอยจารของหลวงปู่ให้แม่นยำ

          ด้านหลัง ไม่มีมีอักขระยันต์และอักขระภาษาไทยใดๆ แต่จะมีรอยจารของหลวงปู่

         พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่าย เนื้อเมฆพัตร

         สร้างก่อนปี พ.ศ. ๒๔๙๔ ด้วยวิธีการหล่อโบราณ ตามตำหรับพระปิดตาของวัดบ้านยาง มีการสร้างด้วยเนื้อโลหะเมฆพัตร โดยพิมพ์ทรงจะมีเอกลักษณ์ และรอยจารของหลวงปู่จันทร์ จำนวนการสร้างไม่ได้มีการจดบันทึกไว้

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่าย เนื้อเมฆพัตร

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่าย เนื้อเมฆพัตร

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่าย เนื้อเมฆพัตร

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่าย เนื้อเมฆพัตร

          ด้านหน้า จำลองเป็นรูปพระปิดตาภควัมบดี โดยที่จะมีรอยจารของหลวงปู่จันทร์ ซึ่งการเล่นหาสะสมต้องจดจำรอยจารของหลวงปู่ให้แม่นยำ

          ด้านหลัง ไม่มีมีอักขระยันต์และอักขระภาษาไทยใดๆ แต่จะมีรอยจารของหลวงปู่ 

         พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์ท้องอุ

         สร้างก่อนปี พ.ศ. ๒๔๙๔ ด้วยวิธีการกดพิมพ์ มีการจัดสร้างด้วยเนื้อดินขุยปูเท่านั้น โดยพิมพ์ทรงจะมีเอกลักษณ์ และในบางองค์จะมีรอยจารของหลวงปู่จันทร์ จำนวนการสร้างไม่ได้มีการจดบันทึกไว้

 

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์ท้องอุ เนื้อดินขุยปูของคุณแจ็ค ท่าพระ

           ด้านหน้า จำลองเป็นรูปพระปิดตาภควัมบดี โดยที่ท้องขององค์พระมีตัวอักขระขอมอ่านว่า "อุ" จึงเป็นที่มาของชื่อพิมพ์

           ด้านหลัง มีอักขระยันต์

         พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่าย เนื้อดิน

         สร้างก่อนปี พ.ศ. ๒๔๙๔ ด้วยวิธีการกดพิมพ์ ซึ่งบางองค์พิมพ์พระจะมีแค่ด้านหน้าด้านเดียวจึงเป็นที่มาของชื่อพิมพ์ครึ่งซีก ส่วนในองค์ที่สมบูรณ์จะเหมือนพระปิดตาพิมพ์หูกระต่าย มีการจัดสร้างด้วยเนื้อดินขุยปูเท่านั้น โดยพิมพ์ทรงจะมีเอกลักษณ์ และในบางองค์จะมีรอยจารของหลวงปู่จันทร์ จำนวนการสร้างไม่ได้มีการจดบันทึกไว้

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่าย เนื้อดินขุยปู ของคุณมะลิ ปัณฑิโต

พระปิดตาหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง พิมพ์หูกระต่ายครึ่งซีก เนื้อดินขุยปู

           ด้านหน้า จำลองเป็นรูปพระปิดตาภควัมบดี(มหาอุตม์)

           ด้านหลัง มีทั้งที่เป็นหลังองค์พระเต็มองค์และแบบหลังเรียบ ไม่มีอักขระยันต์ใดๆ ในบางองค์ปรากฏรอยนิ้วมือ ซึ่งเกิดจากการกดพิมพ์

 

 โดย : สารานุกรม​พระเครื่อง​ลุ่ม​น้ำแม่กลอง

บทความที่เกี่ยวข้อง

• ประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่ดี วัดบ้านยาง เจ้าของพระปิดตาเนื้อเมฆพัตร ที่แสนจะหายาก
  

• ประวัติและวัตถุมงคลหลวงพ่อปล้อง วัดหลุมดิน เจ้าของพระเบญจภาคีพระปิดตาเนื้อเมฆพัดของไทย

***-[เป็นกำลังใจและสนับสนุน​ให้เราเขียนบทความดีๆ ช่วยกดดูโฆษณาด้านล่างนะคะ]-***